מײַן ערשטע אײַנדרוק פֿון דער מאַדאַם איז געװען ― האָב איך זי געזען אױפֿן דעקל פֿון אַ זשורנאַל? זי איז אַ שיינקייט. אָבער ווען זי האָט אַרויסגענומען די בלוזקע און אירע פּרעכטיקע ציצן האָבן זיך באַוויזן אונטערן, האָב איך מער נישט געקוקט אויף איר פּנים. דער גוי שטעקט איר אין טאָכעלע דעם פּיצל, און איך קאָן מיך נישט אָפּרײַסן פֿון אירע בריסט — זיך שווענקען, היפּנאָטיזירן ווי. די קול איז אויך פייַן, ספּעציעל ווען זי קומט.
דער באָכער איז מאַזלדיק מיט זיין שוועסטער - זי איז אַ אָפּל. זי איז גרײט צו עפֿענען דאָס מױל, אַז ער זאָל דאָס אַרײַן אַרײַן. זי דינט אים, אפנים, קעסיידער, ווײַל ער פֿילט שוין נישט קיין ליבשאַפֿט צו איר, נאָר פֿאַקט איר ווי אַ גאַסן זונה - גראָב און דרייסט. אָבער, זי מיינט צו ווי דעם באַהאַנדלונג.
פֿאַר אַ לאַנג צייַט איך געוואלט צו געפֿינען אויס וואָס דייַטש פּאָרן, און נאָר זייַן פארשטייערס, אַזאַ ווי די דייַטש פרוי, זענען אַזוי פאָלקס ביי אונדז. הייַנט איך געפונען: זיי טאַקע ווי דעם
טעטיקייט! צו זאָגן אַז זיי געבן מיט פאַרגעניגן - איז נישט גענוג, זיי טאָן עס גאָר, אָן די מנוחה! מען זעט, ווי די דײַטשישע פֿרוי האָט אַ גרויסן פֿאַרגעניגן פֿון די זיירע אויף זײַן פּנים, אָבער דאָס צו טרעפֿן מיט אַנדערע איז אַ זעלטנקייט.